Húsavíkurkirkja, Garðarsbraut

Hönnuður: Rögnvaldur Ólafsson arkitekt.

Breytingar: Kirkjan var ómáluð að innan fram til 1924 en þá málaði hana Freymóður Jóhannsson listmálari.[1]

Friðuð í A-flokki af menntamálaráðherra 20. desember  1982 samkvæmt 1. mgr. 26. gr. og 27. gr. þjóðminjalaga nr. 52/1969.[2]

Friðuð 1. janúar 1990 samkvæmt aldursákvæði 1. mgr. 36. gr. þjóðminjalaga nr. 88/1989.

Húsavíkurkirkja er timburhús, krosslaga að grunnformi, 15,36 m frá austri til vesturs og 15,05 m frá norðri til suðurs. Kirkjan stendur á steinhlöðnum sökkli. Krossreist þak er á krossálmum og hár ferstrendur turn er í norðvesturhorni milli krossálma. Efst undir þakbrúnum kirkju og turns eru skammbiti, dvergur og skástoðir; opið er milli þeirra á turni en þiljað milli þeirra á kirkju. Turninn er burstsettur og á honum há ferstrend spíra með litlum kvisti ofarlega á hverri hlið. Í suðausturhorni er skrúðhús og bakinngangur. Þök eru bárujárnsklædd en turnþak klætt sléttu járni. Veggir eru klæddir láréttri panelklæðningu á neðri hæð upp undir hæðarskilsband umhverfis kirkjuna en lóðréttri panelklæðningu ofan þess. Á kirkjunni og turni eru smárúðóttir burstsettir gluggar. Ofarlega á stafni kórbaks eru þrír samlægir gluggar en á hverjum hinna þriggja stafna krossarmanna eru þrír samlægir gluggar niðri en tveir uppi á stöfnunum. Á hliðarveggjum krossstúka er einn gluggi, tveir á austurhlið skrúðhúss og yfir þeim þrír litlir gluggar uppi undir þakskeggi og yfir bakdyrum. Þrír gluggar eru á turninum og burstsett hljómop efst en undir þeim tvö hæðarskilsbönd og milli þeirra hlerar með hringlaga opum. Fyrir kirkjudyrum eru spjaldsettar vængjahurðir og burstsett skyggni yfir.