Skútustaðakirkja, Skútustaðahreppur, S-Þingeyjarsýslu

Byggingarár: 1861–1863.

Hönnuður: Þórarinn Benjamínsson forsmiður frá Akurseli í Öxarfirði.[1]

Breytingar: Um 1900 var pappi á þaki kirkjunnar en það var síðar klætt bárujárni. Kirkjan var múrhúðuð að utan 1930. Sökkull og gólf voru steinsteypt 1962 og breyttir gluggar settir í  kirkjuna. Árið 1980 var þak einangrað og hækkað sem nam einangrun og klætt trapisustáli. Múrhúðun var brotin af veggjum 1990, þeir einangraðir að utan og klæddir slagþili.[2]

Friðuð 1. janúar 1990 samkvæmt aldursákvæði 1. mgr. 36. gr. þjóðminjalaga nr. 88/1989.

Skútustaðakirkja er timburhús, 10,90 m að lengd og 6,22 m á breidd. Þakið er krossreist og upp af framstafni er ferstrendur tvískiptur turn. Neðri hluti hans er hár og breiður og á honum bryggjumyndað þak. Á því er lágur efri turn með hljómopum og hlera á hverri hlið og íbjúgu píramítaþaki. Kirkjan er klædd slagþili, þak trapisustáli, turnþök sléttu járni og hún stendur á steinsteyptum sökkli. Á hvorri hlið kirkju og hvorum stafni eru þrír gluggar með sex rúðum. Þeir sitja inni í veggjum sem nemur þykkt einangrunar utan á grind. Fyrir kirkjudyrum eru tvöfaldar vængjahurðir og bjór yfir.

Inn af dyrum er gangur, þverbekkir hvorum megin hans en veggbekkir umhverfis í kór. Lágt kórþil er á mörkum framkirkju og kórs og prédikunarstóll framan þess sunnan megin. Í kórdyrum eru áttstrendir kórstafir með mjóum stöfum efst og boga að ofan. Setuloft á bitum er yfir fremri hluta framkirkju og undir því tvær áttstrendar stoðir. Stigi er í norðvesturhorni. Veggir eru klæddir spjaldaþili; þiljur eru í neðri spjöldunum en sléttar plötur í þeim efri. Yfir kirkjunni er skarsúðarloft á sperrum.