Stafholtskirkja, Stafholtstungur

Byggingarár: 1875–1877.[1]

Hönnuður: Talið er að Magnús Árnason forsmiður hafi gert uppdrætti að kirkjunni, hugsanlega í samvinnu við Halldór Bjarnason forsmið, sem báðir unni að smíði kirkjunnar.[2]

Breytingar: Í öndverðu var forkirkja við vesturstafn, þakturn á bjúgstalli upp af stafninum, veggir klæddir listaþili en listasúð á þaki og átta rúðu hornsneiddir krosspóstagluggar í hliðarveggjum. Kirkjan var tjörguð og stóð á steinhlöðnum sökkli.[3]

Á árunum 1888–1890 var bárujárn lagt á þök og hluta forkirkju en turninn klæddur sinki.

Árið 1903 voru veggir kirkju og turns klæddir bárujárni.[4]

Árið 1948 voru þakturn og forkirkja rifin en í þeirra stað smíðaður turn við vesturstafn, sökklar steinsteyptir og oddbogagluggar settir í kirkjuna.

Hönnuður: Kristján F. Björnsson byggingameistari á Steinum.[5]

Árið 2009 var hafin viðgerð á kirkjunni og þrír nýir gluggar með upprunalegi sniði settir á suðurhlið.[6]

Friðuð 1. janúar 1990 samkvæmt aldursákvæði 1. mgr. 36. gr. þjóðminjalaga nr. 88/1989.

Stafholtskirkja er timburhús með afsniðin horn við kórbak, hliðarveggir eru 9,60 m að lengd, hornsneiðingar 2,96 m að lengd, og kórbak 3,28 m á breidd, og tvískiptur turn er við vesturstafn, 3,29 m að lengd og 4,06 m á breidd. Þak kirkju er krossreist en gaflsneitt yfir kór. Á stöpli er sveigt þak upp að ferstrendum turni með hátt píramítaþak sem sveigist út að neðan. Kirkjan er bárujárnsklædd og stendur á steinsteyptum sökkli. Þrír átta rúðu hornsneiddir krosspóstagluggar eru á hvorri hlið kirkju og einn á hvorri hornsneiðingu kórs. Einn smárúðóttur oddbogagluggi er á framstafni stöpuls yfir dyrum og þrír á turnhliðum. Fyrir kirkjudyrum eru spjaldsettar vængjahurðir og þvergluggi yfir.